مشرق- دعای روز چهارم: اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقَامَةِ أَمْرِکَ وَ أَذِقْنِی فِیهِ حَلاَوَةَ ذِکْرِکَ‏ وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِین؛
خدایا، مرا در این روز برای اقامه و انجام فرمانت قوت بخش، حلاوت و شیرینی ذکرت را به من بچشان و برای ادای شکر، خود به کرمت مهیا ساز و در این روز به حفظ و پرده پوشی مرا از گناه محفوظ دار، ای بصیرترین بینایان عالم.
 

اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقَامَةِ أَمْرِکَ

خدایا مرا قدرت بده که امر تو را اقامه کنم. این چه امری است که می‌خواهیم آن را اقامه کنیم؟ در واقع امر الهی در سطح جامعه است و اشاره به حکومت و ولایت معصوم‌(ع) یا هر درجه‌ای از درجاتی که در حکومت الهی قائل هستیم می‌باشد.

در قرآن آمده است " وَ أَمْرُهُمْ شُوری‏ بَیْنَهُم‏، آیه 38 سوره مبارکه شوری" اشاره به زندگی اجتماعی دارد ، گاهی امر الهی و اقامه امر خدا، به زندگی فردی مربوط می‌شود، خدایا این قدرت را به من بده که بتوانم امر تو را اقامه کنم ؛ کلمه " قوّنی " معمولا در جایی گفته می‌شود که انسان یک چیزی دارد و می‌خواهد آن را تقویت کند، در حالی که درباره انسان ها و هر موجود عالم امکان، نمی‌توان گفت که او چیزی دارد و حال می خواهد تکمیلش کند پس این اشاره به این مطلب دارد: که خدایا تو اصل و حقیقتی به ما داده‌ای و از تو می‌خواهیم که تکمیل کننده و تقویت کننده‌اش را هم خود عطا کنی.

و أَذِقْنِی فِیهِ حَلاَوَةَ ذِکْرِکَ

خدایا به ما شیرینی ذکر خودت را بچشان؛ این دعا از دعاهای بسیار مهم است، اساس زندگی انسان و سعادت او در وصل به حضرت حق است ؛ او کمال مطلق است و هر موجودی با هر درجه ای که به ذات احدیت وصل می شود، به کمال رسیده است.

یکی از تجلّیّات وصل به ذات حضرت احدیت، در مقام مناجات و ذکر است ؛ اگر شخص از این مناجات و ذکر لذت ببرد نعمت بسیار بزرگی است چون می تواند به راحتی ادامه دهد.
گاهی انسان تعجب می‌کند وقتی می‌شنود افرادی بوده‌اند رکوع ایشان یک شب طول می‌کشیده، درباره برخی از صحابه ائمه‌(ع) وارد شده است که یک شب در رکوع بودند و می‌گفتند " هذه لیلة الرکوع، این شب رکوع است" و شبی دیگر در سجده بودند و می گفتند "هذه لیلة السجدة؛ این شب سجده است" و انسان تعجب می‌کندکه این‌ها چگونه بوده اند؟ ایشان از مناجات با حضرت حق لذت می بردند ، درباره یکی از بزرگان نقل شده است که او می گفت برای من سئوال بود که چگونه چنین چیزی ممکن است تا اینکه شبی با توجه ذکر " سبحان الله العظیم و بحمده " گفتم و لذت بردم، دو مرتبه گفتم، بیشتر لذت بردم و ادامه دادم، این نعمت؛ نعمت بسیار بزرگی است و این دعا را زیاد بخوانیم.


وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ

خدایا، به ما نعمت فراوان دادی، نصیب ما کن که شکر این نعمت‌ها را به جا آوریم و سپاس تو را داشته باشم، اگر شکر نعمت نباشد، نعمت‌ها دوام ندارد « ْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی‏ لَشَدیدٌ؛ ابراهیم آیه 7 » به هر حال، شکر است که موجب ادامه و زیادی نعمت است و خود این ادای شکر را هم خدا باید توفیق دهد و اگر توفیق الهی نبود؛ هرگز موفق به شکر نبودیم. خود این توفیق ادای شکر هم نعمت جدیدی است از کرم حضرت حق، که نصیب انسان می‌گردد.


وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ

خدایا در این ماه با حفاظت خودت مرا حفظ کن؛ بشر دائما در معرض انواع مصیبت‌هاست، ولی ما خود غافل هستیم، قرآن کریم می فرماید: « وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفَّاکُمْ بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ، سوره انعام ؛ آیه 60»، او خدایی است که شما را در روز حفاظت می‌کند در حالی که می داند چه جنایاتی انجام می دهید، اما حفظتان می کند، این اجرام سماوی که در سراسر گیتی پراکنده هستند، اگر از اتمسفر بگذرد چقدر می تواند انسان ها را از بین ببرد ، در بعض ادعیه آمده است « بِحِفْظِکَ الَّذِی لَا یَضِیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِه‏؛ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: 409» پس از او می خواهیم که با آن حفظی که هر کسی را که می خواهد حفاظت می‌کند، از ما نیز مراقبت کند، با حفاظت خودت و با پوشش خودت ما را حفظ کن ، "پوشش" یا به معنای این است که دیگران عیوب ما را نبینند، یا اینکه ما در حفاظی قرار بگیریم که بلاها به ما نرسد ، و ممکن است به هر دو معنا باشد.
مدتها قبل در روسیه، در منطقه سیبری شهاب سنگی به آن منطقه برخورد کرد که تا یک کیلومتر و نیم اطراف خودش را گود کرد؛ اگر این سنگ به شهری برخورد می کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟!و چه کاری از دست ما بر می آمد؟

یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِین‏

ای خدایی که از هر اهل نظری، نظارتت بر اعمال ما بیشتر است، در اینجا ناظرین کسانی هستند که از بلاهایی که می خواهد بر ما نازل شود، مطلع هستند. بسیاری از بلاهاست که می‌خواهد بر ما نازل شود و اطلاعی نداریم، در دعای جوشن صغیر انواع بلاها را می شمارد « إِلَهِی وسَیِّدِی وکَمْ مِنْ عَبْدٍ أَمْسَی وأَصْبَحَ مَغْلُولا مُکَبَّلا فِی الْحَدِیدِ بِأَیدِی الْعُدَاةِ لا یَرْحَمُونَه فَقِیدا مِنْ أَهْلِه و وَلَدِه مُنْقَطِعا عَنْ إِخْوَانِه وبَلَدِه... چه بسیار افرادی هستند که الان در امواج دریا گرفتار هستند؛ چه انسان‌هایی که در غل و زنجیر اسارت هستند و... چه بسا ما غافل هستیم از انواع مصیبت‌ها؛ و چه بلاهایی که ما غافل هستیم و تو از ما دور می کنی؟! باید با دقت دعا را بخوانیم.